Karkonoska Akademia Nauk Stosowanych wraz z Karkonoską Agencją Rozwoju Regionalnego oraz Internationales Begegnungszentrum St. Marienthal będzie realizowała trzyletni projekt: "Seniorzy - ambasadorzy na rzecz zrównoważonego rozwoju regionu" w ramach Programu UE INTERREG Polska-Saksonia

Projekt koncentruje się zatem na zwiększeniu i przekazaniu wiedzy o niematerialnym dziedzictwie kulturowym pol-niem pogranicza. 100 seniorów/seniorek (50 w Niemczech / 50 w Polsce) zostanie przeszkolonych jako „Seniorzy – ambasadorzy na rzecz zrównoważonego rozwoju regionu”. W ramach opracowanego wspólnie z firmami, stowarzyszeniami i organizacjami programu edukacyjnego, obejmującego warsztaty, wyjazdy studyjne, wycieczki i kursy językowe, uczestnicy uzyskują kwalifikacje w następujących tematach:
- Kulinaria - tradycyjna kuchnia i potrawy z regionów z uwzględnieniem produktów regionalnych
- Tradycyjne tańce i stroje ludowe
- Artyści, pisarze i malarze, którzy mieli wpływ na kształtowanie regionu
- Międzypokoleniowe tradycje i święta - jakie są szczególne dla danego regionu święta?
- Stare rzemiosło typowe dla regionu – z praktyką i tradycjami w przyszłość.
- Przyroda i środowisko.

Udział w wyjazdach studyjnych umożliwia seniorom/seniorkom osobiste poznanie danego kraju sąsiedniego. Nacisk kładziony jest na wymianę polsko-niemiecką pomiędzy uczestnikami oraz poznanie stowarzyszeń, organizacji i firm w kraju sąsiednim.

Ludzie tańczą, świętują i śpiewają. Pielęgnują zwyczaje, relacje i swoje środowisko. W ten sposób zachowują i kształtują swoje dziedzictwo kulturowe, przekazując wiedzę i umiejętności przyszłym pokoleniom. Konwencja UNESCO z 2003 roku o ochronie niematerialnego dziedzictwa kulturowego wspiera uwidacznianie i dalszy rozwój tego żywego dziedzictwa. Zgodnie z definicją UNESCO, do form niematerialnego dziedzictwa kulturowego zalicza się „tę ludzką wiedzę, umiejętności, kreatywność i pomysłowość, która przekazuje tożsamość i ciągłość i robi to w sposób aktywny. Obejmuje ona wiedzę o przyrodzie czy sztuce rzemieślniczej. To niematerialne dziedzictwo kulturowe, często praktykowane w nienaruszonych, zrównoważonych krajobrazach kulturowych, jest dotychczas mało wykorzystywanym zasobem dla zrównoważonej przyszłości”